Toksyczne związki :anatomia i terapia współuzależnienia
| Odpowiedzialność: | Pia Mellody ; tł. Andrzej Polkowski. |
| Seria: | Książki, Które Pomagają Żyć |
| Hasła: | Uczucia - psychologia Stosunki interpersonalne |
| Adres wydawniczy: | Warszawa : Jacek Santorski & CO, 2005. |
| Wydanie: | Wyd. 2 |
| Opis fizyczny: | 296 s. 17 cm. |
| Powiązane zestawienia: | Relacje międzyludzkie - psychologia Psychologia |
| Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
| Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Inne wydania tej pozycji w zbiorach biblioteki:
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
Posty: 55
Wysłany: 2012-10-30 21:49:27
Tak naprawdę tytuł polskiego wydania: "Toksyczne związki" wydaje się być tutaj zupełnie nietrafiony, nawiązując nieco do modnych swojego czasu i dość roszczeniowych w wymowie poradników Susan Forward. Książka to bowiem nie o związkach, a o dysfunkcjach w relacji pomiędzy osobą a jej otoczeniem, częstokroć mających źródło w dysfunkcyjnym środowisku w dzieciństwie (DDA, DDD, DDK itp.) Moim zdaniem dużo bardziej oddaje istotę tej pozycji podtytuł wydania polskiego lub jej tytuł oryginalny.
Żeby zadowolić wymogi dla pracy naukowej, pierwsza część jest niestety, przeładowana umowną, zmienną i dość mało ciekawą teorią, lecz potem... o dziwo, pisząc co raz więcej o konkretach i przytaczając rzeczywiste przypadki nadużyć i zranień, Autorka staje się jakby bliższa Czytelnikowi, pisze cieplej i jaśniej.
Oczywiście, zastanawiałem się też, czy Pia Melody i Beattie Melody to nie jakaś rodzina, lub wręcz ta sama osoba pod dwoma różnymi pseudonimami. Obie profesjonalnie piszą o współuzależnieniach, obie robią to w sposób szczery "aż do kości", nie wahając się przy tym użyć własnych słabości jako przykładów. Jednak nie - dzieli je wiek, osobiste doświadczenie i status rodzinny.
Na koniec warto wspomnieć, że książka ta, jako jedna z nielicznych na rynku polskim, oprócz nadużyć fizycznych, seksualnych i emocjonalnych (uważanych za dość oczywiste) wspomina o takich mało uświadomionych ludziom rzeczach jak nadużycia w sferze religijnej czy intelektualnej. Rzecz warta przeczytania.