Po Bajkale : rowerem przez Syberię
Będzie tu o Syberii widzianej z perspektywy dwóch wycieczek rowerowych. W 2008 roku przejechałem Zabajkale, kierując się do Mongolii, a pięć lat później wróciłem, żeby przemierzyć po lodzie cały Bajkał.
Nie mam zamiaru zadręczać czytelnika opisem każdej przebitej dętki i złamanej szprychy, dlatego będzie raczej o ludziach i dziwach, które spotykały mnie po drodze.
Rosja
sama w sobie jest osobliwa, zaskakująca, niezrozumiała, nawet magiczna. Na Syberii wszystkie te epitety trzeba podnieść do kwadratu, a Bajkał - fenomen na skalę światową - to prawdziwe jądro mistyki i tajemnych sił, które oddziałują na wszystkich, którzy się z nim zetknęli. Jeżeli po lekturze zrozumiecie odrobinę więcej - to świetnie. Jeśli nie - jeszcze lepiej. Mam tylko nadzieję, że tak jak ja nie przestaniecie się dziwić.
[fragment tekstu]
| Odpowiedzialność: | Jakub Rybicki. |
| Hasła: | Rybicki, Jakub - (1985- ) Turystyka rowerowa - Polska Syberia (Rosja) - od 1991 r. Literatura podróżnicza polska - 21 w. |
| Adres wydawniczy: | Warszawa : Wydawnictwo Świat Książki, 2015. |
| Opis fizyczny: | 384 s. : il. kolor. ; 21 cm. |
| Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Inspektor
Posty: 95
Wysłany: 2016-03-19 14:14:32
Są takie miejsca na Ziemi do których się fizycznie nie wybiorę, ale nie dlatego że uważam te miejsca za nieciekawe, czy zacofane, albo... co tam jeszcze. Nie, nie planuję tam pojechać ponieważ jestem ciepłolubna, i jeśli mam gdzieś jechać to tam gdzie cieplutko:) Ale od czego książki!!! O, tak! Dzięki bibliotece przy ul. Chełmżyńskiej mogę wybrać się i tam – na daleką i zimną SYBERIĘ!
Już na wstępie: cuuudowne fotografie! Autor ma talent do przedstawiania tych bajecznych krajobrazów i mnie przekonał w stu procentach, że w takiej Rosji zakochać się można! Pocztówkowe zdjęcia naprawdę rzadko mnie zachwycają. Ale te... bajka!
Kolejnym atutem „ Po Bajkale” jest temat strachu! Chyba nigdy nie spotkałam się z książką podróżniczą, w której autor tak otwarcie i pięknie mówiłby o swoim strachu! Przecież to nic dziwnego, że ktoś chcący przemierzyć tak wiele kilometrów rowerem, poza ekscytacją, odczuwa przerażenie. Jakub Rybicki, chociaż w niewielkim fragmencie, pisze o tym tak dobitnie, że dzięki temu zawierzam mu całkowicie i jestem pewna, że jest z czytelnikiem szczery w każdym słowie, który spisuje!
To książka o Rosji, o doświadczeniu wolności, dobrych ludziach, bo jak mówi autor „ w podróżach szukam prawdy, dobra i piękna” . I taka jest ta książka. Sporo się dowiemy, a to skąd Władimir Iljicz Uljanow wziął przydomek Lenin, a to o ostatnim lamie z Buriacji, poznamy też filozofię podróżowania, która jest mi szczególnie bliska, a mianowicie: „ Zawsze się cieszę, gdy ktoś zaprasza mnie do domu, częstuje jedzeniem albo daje bezinteresowne prezenty. Taki człowiek cieszy się, że zrobił dobry uczynek, czuje się lepszy. Ja też się cieszę, bo przecież potrzebuję dachu nad głową, a i jedzeniem nie pogardzę. Jestem wdzięczny, tamten człowiek to widzi i może myśli sobie: ‚ Oho, więc może jednak warto czynić dobro’ . A jeśli nawet nie, to może chociaż ma satysfakcję z popisywania się. W każdym razie poprawia mu się humor. Ja z kolei, w zamian za te wszystkie duże i małe przejawy dobroci w obcych krainach, czuję się zobowiązany, żeby pomagać innym obcym u siebie. I swoim też. A świat staje się odrobinkę lepszy.”
Jeszcze raz dziękuję Pani Ani z biblioteki nr 57, że kupuje takie fajne książki. Polecam!