"Jak mawiał Sherlock Holmes? Kiedy wykluczysz to, co niemożliwe, wówczas to, co zostanie, musi być prawdą, jakkolwiek nieprawdopodobnie brzmi. Tylko co zostawało, gdy nie dało się wykluczyć niemożliwego?"
Olivia Silver, zwana Liv, lat piętnaście, wraz z siostrą Mią, dzięki swoim rodzicom (szczególnie niezwykle zapracowanej i kochliwej mamusi) mogły zwiedzić świat. Pewnie niejedna spragniona podróży dusza westchnęłaby tu z zazdrością (bo ilość miejsc, które zobaczyły siostry była naprawdę całkiem spora), gdyby ta cała tułaczka nie oznaczała ciągłych przeprowadzek, zmiany szkoły, a także braku przywiązywania się do przyjaciół, nie mówiąc już o jakiś nastoletnich zakochiwaniach (bo po co tworzyć parę, skoro zanim się obejrzysz mamusia zafunduje ci nowe mieszkanie na końcu świata?).
Tym razem los rzuca je do Londynu, gdzie wizja małej wiejskiej chatki roztaczana przez rodzicielkę, okazuje się kolejną obiecanką cacanką i wynajętym mieszkaniem.
Nad ich głowami, już na lotnisku, zbiera się chmura o intensywnym zapachu specyficznej odmiany sera.
W Anglii piętnastolatka nie tylko musi przywyknąć do nowej prestiżowej szkoły, nowych członków rodziny i kota, ale przede wszystkim wytropić, a to sprawia jej największą frajdę (jest fanką Sherlocka, ciekawe czy tego z Cumberbatch’em), o co chodzi z zielonymi drzwiami z jaszczurkowatą klamką, które widuje w snach.
I dlaczego spotyka w nich czwórkę szkolnych przystojniaków, do tego na cmentarzu? Co oni tam robią?
Dlaczego te sny są takie realne? Liv koniecznie musi wziąć to pod lupę.
