Urodzić się kobietą to przekleństwo, to oznaka złej karmy.(przysłowie nepalskie)Mówi się, że rozpacz jest czarna, a codzienność szara. W Nepalu nie widuje się często tych odcieni, tu życie jest kolorowe. W hipnotyzującym ulicznym tłumie uwagę przykuwają wielobarwne sari, jeden z tradycyjnych kobiecych strojów, jakże inny od noszonej przez Afganki bezkształtnej burki, która jest dla nas symbolem uciemiężenia kobiet.Tymczasem życie Nepalek niewiele różni się od życia muzułmanek. Pod grubszą warstwą pozorów i piękniejszą szatą kryje się bardzo podobna rzeczywistość.Reportaż Edyty Stępczak to przejmująca opowieść o współczesnych nepalskich kobietach, które nie chcą już żyć w tradycyjnym, patriarchalnym społeczeństwie i - stawiając na szali swoje bezpieczeństwo, zdrowie, a często nawet życie - próbują zmieniać zarówno nepalską mentalność, jak i opresyjny system. Rozdarte między tradycją, uwierającą jak sztywny gorset, a aspiracjami i dążeniami, które rozbudza w nich nowoczesny świat, walczą o podstawowe prawa człowieka.
UWAGI:
Bibliografia, netografia na stronach 391-396. Oznaczenia odpowiedzialności: Edyta Stępczak.
Ta historia zaczyna się od nietypowego pogrzebu bezimiennego chłopca, pogrzebu, na który przybyły tłumy. Dziś wiemy, że był to Szymon z Będzina, którego śmierć rodzice ukrywali przez dwa lata. Ewa Winnicka, autorka świetnych reporterskich opowieści, rusza tropem tej głośnej sprawy, żeby sprawdzić na miejscu, jak można było tak długo ukrywać śmierć dziecka. Krok po kroku rekonstruuje wydarzenia, które zakończyły się tragedią. I być może nikt by się nie dowiedział, że chłopczyk nie żyje, gdyby nie pewna złośliwa sąsiadka.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Ewa Winnicka ; z fotografiami Magdaleny Wdowicz-Wierzbowskiej.
Opowieść jednej z tysiąca kobiet, która stała się żywym towarem. Laila Shukri dotarła do niej i wysłuchała jej historii, aby móc opowiedzieć ją świ
UWAGI:
Na okładce: Wstrząsająca historia Polki, którą rozkochano, aby sprzedać... Nazwa Laila Shukri to pseudonim. Oznaczenia odpowiedzialności: Laila Shukri.
Roberto Saviano po raz kolejny penetruje rzeczywistość, która od zawsze stanowi centrum jego zainteresowania, i umieszcza w niej swoich fikcyjnych bohaterów, oddając czytelnikom do rąk przejmującą opowieść o przemocy i bezsilności, okrucieństwie i niewinności.
Słowo paranza ma związek z morzem. Zwykło się nim nazywać łodzie, z których łowi się nocą ryby, wabiąc je silnym sztucznym światłem. Chłopcy z Forcelli, niesławnej dzielnicy Neapolu, podobnie jak paranze na morzu, przemierzają miasto, polując na ludzi i znacząc teren. Jednocześnie jednak, omamieni złudnym blaskiem pieniędzy i władzy, sami są jak ryby, które raz złapane w sieć, trzepoczą się w niej, jeszcze pełne życia, ale już bliskie śmierci.
Z przejmującą szczerością, która cechuje prawdziwych pisarzy, Saviano opowiada historię o zawziętym i smutnym sercu Neapolu. [Elena Ferrante]
UWAGI:
Na okładce: Grupa młodych chłopców zdecydowana zawładnąć kryminalnym podziemiem Neapolu. Oznaczenia odpowiedzialności: Roberto Saviano ; z języka [>>] włoskiego przełożyła Alina Pawłowska-Zampino.
Bez względu na wszystko nie zdradzaj zakończenia! Nie ufaj tej książce. Nie ufaj tej historii. Nie ufaj sobie. Tylko mąż i żona wiedzą, co się dzieje w ich małżeństwie. A jeśli nawet oni nie znają prawdy? David i Adele wydają się na parą idealną. Ceniony psychiatra i jego olśniewająco piękna, zapatrzona w niego żona budzą powszechny zachwyt. Ale dlaczego on zamyka ją w domu? I dlaczego ona ukrywa przed nim nową przyjaciółkę? Louise, nowa sekretarka Davida daje się wciągnąć w orbitę tej dziwnej pary - z nią się przyjaźni, z nim romansuje. I coraz bardziej utwierdza się w przekonaniu, że w związku tych dwojga dzieje się coś bardzo złego. Ale Louise nie zdaje sobie sprawy z zasięgu tego zła ani z tego, jak daleko może się posunąć ktoś zakochany na śmierć i życie.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Sarah Pinborough ; przełożyła Maciejka Mazan.
Słucham opowieści - jest ich więcej, niż kiedykolwiek przypuszczałam - kobiet faszerowanych narkotykami, bitych, więzionych, gwałconych i terroryzowanych w czterech ścianach domów, w których dorastały. Poznaję kobiety traktowane przez swoje rodziny jak niewolnice. Słucham i ich dzielność uczy mnie pokory.
Jasvinder, wykorzystując swoje doświadczenia, jest teraz jedną z najbardziej zaangażowanych działaczek w walce o prawa kobiet zagrożonych zbrodniami w imię honoru i zmuszanych do małżeństwa. Córki hańby to zbiór historii kobiet takich jak Shazia - porwana i wywieziona do Pakistanu, by poślubić człowieka, którego nigdy nie spotkała, czy Banaz - zamordowana przez własną rodzinę po tym, jak próbowała uciec przed przymusowym małżeństwem.
Jasvinder Sanghera urodziła się i dorastała w Wielkiej Brytanii. Jest współzałożycielką organizacji Karma Nirvana, która pomaga kobietom - ofiarom przemocy domowej i zbrodni honoru.
UWAGI:
Na okł.: Otwiera oczy na okropności będące udziałem niektórych kobiet.
